مقاومت در برابر حرارت

مقاومت حرارتی به این معنی است که فولاد ضد زنگ می تواند خواص فیزیکی و مکانیکی عالی خود را در دماهای بالا حفظ کند.

اثر کربن: کربن به شدت در فولاد زنگ نزن آستنیتی تشکیل و تثبیت می شود.آستنیت تشکیل می شود و عناصر ناحیه آستنیت بزرگ می شوند.توانایی کربن برای تشکیل آستنیت حدود 30 برابر نیکل است.کربن نوعی عنصر بینابینی است که می تواند به طور قابل توجهی استحکام فولاد زنگ نزن آستنیتی را با تقویت محلول جامد افزایش دهد.کربن همچنین مقاومت در برابر تنش و خوردگی فولادهای زنگ نزن آستنیتی را در کلریدهای بسیار غلیظ مانند محلول های جوشان MgCl2 42% بهبود می بخشد.

با این حال، در فولادهای زنگ نزن آستنیتی، کربن اغلب یک عنصر مضر در نظر گرفته می شود، عمدتاً به دلیل برخی شرایط در مقاومت به خوردگی فولاد ضد زنگ (مانند جوشکاری یا گرمایش در دمای 450 تا 850 درجه سانتیگراد)، کربن را می توان در فولاد استفاده کرد.

کروم یک ترکیب کربنی از نوع Cr23C6 با کروم بالا تشکیل می دهد که منجر به تخلیه نسبی کروم می شود که باعث کاهش مقاومت به خوردگی فولاد، به ویژه مقاومت در برابر خوردگی بین دانه ای می شود.از این رو.فولادهای زنگ نزن آستنیتی کروم نیکل تازه ساخته شده از دهه 1960 عمدتاً کربن بسیار کم با محتوای کربن کمتر از 0.03٪ یا 0.02٪ هستند.می توان دانست که با کاهش محتوای کربن، حساسیت به خوردگی بین دانه ای فولاد کاهش می یابد، زمانی که میزان کربن کمتر از 0.02 درصد باشد، بارزترین اثر را دارد و برخی از آزمایشات نیز اشاره کردند که کربن نیز تمایل به خوردگی حفره ای را افزایش می دهد. فولاد ضد زنگ آستنیتی کروم.با توجه به اثرات مضر کربن، نه تنها باید کمترین میزان کربن ممکن را در طی فرآیند ذوب فولاد زنگ نزن آستنیتی کنترل کرد، بلکه از کربناته شدن سطح فولاد ضد زنگ در طی عملیات حرارتی، سرد و عملیات حرارتی بعدی جلوگیری می‌شود. از کاربید کروم اجتناب می شود.رسوب.