بر اساس مطالعه ای که روز دوشنبه توسط محققان بانک فدرال رزرو نیویورک منتشر شد، این انتظار که شرکت های چینی هزینه های تعرفه های اعمال شده توسط دولت ترامپ را متقبل شوند، محقق نشده است.

این مطالعه با عنوان "چه کسی مالیات بر واردات از چین را پرداخت می کند؟" در وبلاگ Liberty Street Economics این بانک منتشر شد.این مقاله توسط متیو هیگینز، نایب رئیس گروه تحقیقات و آمار فدرال رزرو نیویورک نوشته شده است.توماس کلیتگارد، معاون این گروه و مایکل ناتینگر، تحلیلگر ارشد تحقیقاتی در همان گروه.

"تجارت‌ها و مصرف‌کنندگان آمریکایی از تعرفه‌های بالاتر محافظت می‌شوند تا جایی که شرکت‌های چینی قیمت دلاری را که اعمال می‌کنند کاهش می‌دهند. با این حال، داده‌های قیمت واردات ایالات متحده نشان می‌دهد که قیمت کالاها از چین تاکنون کاهش نیافته است. در نتیجه، عمده‌فروشان آمریکایی این مطالعه می‌گوید، خرده‌فروشان، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان مجبور به پرداخت مالیات هستند.

عوارض کالاهای چینی در بنادر ایالات متحده توسط گمرک ایالات متحده جمع آوری می شود و باید توسط خریدار کالا پرداخت شود.

خریدار آمریکایی اساساً برای واردات اقلام مالیات فروش به گمرک می پردازد.

این مطالعه نشان داد که تا کنون شرکت های چینی برای کاهش قیمت ها تحت فشار نبوده اند.

شرکت‌های چینی می‌توانند قیمت‌هایی را که برای جبران افزایش تعرفه‌ها اعمال می‌کنند کاهش دهند تا از دست دادن سهم بازار در ایالات متحده جلوگیری کنند. نویسندگان نوشتند، جایگزین هایی را از سایر تامین کنندگان پیدا کنید.

اما این مطالعه نشان داد که قیمت‌های واردات از چین علی‌رغم تعرفه‌های بالاتر نسبتاً ثابت بوده است: قیمت کالاها از چین از ژوئن 2018، درست قبل از اعمال اولین تعرفه‌ها، تا سپتامبر 2019، 2 درصد به دلار کاهش یافت.

این کاهش، بخش کوچکی از مقدار مورد نیاز برای جبران افزایش نرخ‌های تعرفه است که برخی از آنها 25 درصد هستند.

علاوه بر این، قیمت‌های کالاهای خریداری‌شده از مکزیک و به اصطلاح اقتصادهای صنعتی جدید (کره جنوبی، تایوان، سنگاپور و هنگ‌کنگ) تقریباً به همان میزان کاهش یافته است، که نشان می‌دهد این کاهش اندک بیشتر نتیجه شرایط عمومی بازار است. نسبت به افزایش تعرفه ها».

نویسندگان این سوال را مطرح کردند که چرا قیمت واردات افزایش نیافته است.

یکی از توضیحات این بود که «شرکت‌های چینی با رقبای غیرچینی کمی برای تعدیل فشار کمی احساس می‌کنند و بار تعرفه‌ها را به عهده خریدار آمریکایی می‌گذارند».

همچنین نگرانی از "سرایت قیمت" وجود دارد.اگر صادرکنندگان چینی قیمت های ایالات متحده را کاهش دهند، مشتریان سایر کشورها می توانند تخفیف های مشابهی را درخواست کنند.

واحد پول چین، رنمینبی، از زمان اعلام اولین محدودیت های تجاری ایالات متحده در آوریل 2018، حدود 10 درصد نسبت به دلار کاهش یافته است.

این گزارش می‌گوید: «در حال حاضر هر دلار درآمد بر حسب ارز محلی ارزش بیشتری دارد و این مهم است زیرا هزینه‌های شرکت‌های چینی عمدتاً بر حسب رنمینبی است».اما نویسندگان دریافتند که صادرکنندگان چینی از نوسانات ارزی به عنوان انگیزه ای برای کاهش قیمت ها استفاده نکرده اند.

در این گزارش آمده است: «در عوض، آنها از دست دادن رقابت در بازار ایالات متحده را پذیرفته‌اند و از ارز ضعیف‌تر برای تامین سود در هر واحد فروش استفاده کرده‌اند.

این مطالعه همچنین نشان داد که واردات کالاهای تعرفه‌شده از چین از سه ماهه دوم سال 2018 سالانه 75 میلیارد دلار کاهش یافته است، در حالی که واردات کالاهای غیر تعرفه‌ای «تقریباً ثابت» بوده است.

این بدان معناست که مصرف‌کنندگان آمریکایی نسبت به گذشته محصولات کمتری از چین دریافت می‌کنند که بر برخی از صنایعی که منحصراً به محصولات چینی برای تجارت خود متکی هستند تأثیر گذاشته است.

نویسندگان نوشتند: «سهم بازار چین در حال حاضر تقریباً 2 درصد برای ماشین آلات و تجهیزات الکتریکی و نزدیک به 6 درصد برای لوازم الکترونیکی کاهش یافته است».نگاهی گسترده تر به داده های تجاری نشان می دهد که سهم بازار از دست رفته چین عمدتاً به اروپا و ژاپن برای ماشین آلات و به مالزی، کره جنوبی، تایوان و ویتنام برای تجهیزات الکترونیکی و الکتریکی رفته است.

این مطالعه تخمین نمی زند که چگونه هزینه های تعرفه ممکن است در ایالات متحده پخش شده باشد.

نویسندگان نتیجه گرفتند: "چه کسی مالیات تعرفه را می پردازد بستگی به نحوه تقسیم آن بین حاشیه سود کمتر (برای عمده فروشان، خرده فروشان و تولیدکنندگان) و قیمت های بالاتر برای مصرف کنندگان دارد."